حافظ

چند هفته پیش به دیدن فیلم حافظ ابوالفضل جلیلی رفتم ولی وقت نکردم در موردش چیزی بنویسم تا امروز!

فیلم را در کل دوست داشتم و اگه یه بار دیگه اکران بشه حتما میرم می بینم

پیام های عرفانی فیلم هم زیاد بود و خیلی به قول معروف مخ را میگرفت به کار!

از اونجایی که علاقه زیادی به حافظ دارم و این فیلم هم به نوعی به زندگی حافظ اشاره داشت برام جالب بود.

ولی یه چیزهایی تو فیلم اذیتم می کرد!! یکی اینکه فیلم معلوم نبود مربوط به چه دوره ای است. در صورتی به نظر من باید مشخص می شد که حافظ داره در چه دورانی به این روند تکامل روحی میرسه!

خشونت هم توی فیلم بنظر من زیادتر از حد معمول بود(البته مانند بقیه کارهایی که به نوعی جشنواره ای است!) مثلا دیگه بند انداختن عروس برای عروسیش را میشد با مراسمی شاد نشون بده نه اینقدر یه مسئله ای که خشونت درش هست.

وقتی ما خودمون و جامعه مان را اینقدر خشن تصور می کنیم و به تصویر می کشیم چه توقعی داریم که کشورهای دیگر ما را خشن و تروریسم ندونن!

نیمه دوم فیلم دلچسب تر از نیمه اولش بود و بر خلاف خیلی از فیلمها که اوایلش خوب شروع میشه و آخر فیلم یه جوری جمع و جور میشه این فیلم از نیمه دومش تا آخر خیلی قشنگ داستان را روایت کرد.

در آخر برای این کارگردان آرزوی موفقیت می کنم